ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ   ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ 

«ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΣ  ΣΧΟΛΙΚΟΣ  ΚΗΠΟΣ»  

2015-2016

 

ΣΚΕΠΤΙΚΟ 

Η  Ελλάδα   είναι   το  φυσικό  περιβάλλον  του  πεύκου .  Φυτρώνει   σε πολλές   περιοχές  και  είναι  απόλυτα  προσαρμοσμένο   στο  μεσογειακό  κλίμα .  Ένα  προβληματικό  προϊόν   του  πεύκου  είναι  οι  νεκρές  πευκοβελόνες .  σχηματίζουν  παχιά  στρώματα εύφλεκτου   υλικού  και  γίνονται    αιτία  πυρκαϊάς . Άλλες  χώρες   ξοδεύουν  χρήμα   για  να  κάψουν  τις   πευκοβελόνες  ( για  να  προστατέψουν  το  δάσος ) . Εδώ    φαίνεται  η  Φύση   σαν  να  μην  λειτουργεί  σοφά .  Λείπει   κάποιο  συστατικό   που  θα  έκανε  το  πευκοδάσος  να   ζεί  αρμονικά . Οι  πευκοβελόνες  είναι   μια  πολύ   καλή  αποθήκη   ενέργειας  και  θρεπτικών  υλικών .  Ο  ρυθμός  αποικοδόμησης  όμως  είναι  χαμηλός  και  αργούν  να  μετατραπούν  σε  χούμο . Πώς  θα  μπορούσαμε   να επιταχύνουμε  την  χουμοποίηση  ; Πώς  θα  μπορούσαμε   να μετατρέψουμε   τις  πευκοβελόνες  σε  εδώδιμο   υλικό  ;  

Αυτά  τα  δύο  ερωτήματα   προσπαθήσαμε  να  απαντήσουμε.

 ΤΙ  ΚΑΝΑΜΕ 

 Συγκεντρώσαμε  τις  πευκοβελόνες   σε  σωρούς .  Επειδή  η  υγρασία  διατηρείται   επι  μακρόν  μέσα  στον  σωρό  ,  η χουμοποίηση   επιταχύνεται.  Μέσα  σε   αυτό  το  υλικό  σπείραμε    φυτά  . Απο  τα  πειράματα  της  προηγούμενης   χρονιάς  (  αποτελέσματα  πήραμε  τον   Ιούνιο  του  2015 )   είχαμε  :

#  Τα  σιτάρια     spelt       και    farro    (  παραδοσιακές  ποικιλίες )  πήγαν   καλά  .  Η  παραγωγή  τους  έφθασε   τα   112   κιλά  ανά  στρέμμα  (  τα  υβρίδια   παράγουν   485  κιλά  ανά  στρέμμα  στην  Ελλάδα )  .  Επομένως  η  παραγωγή  των   παραδοσιακών   ποικιλιών   μπορεί  να  χαρακτηρισθεί   «φυσιολογική»  (  τα  παραδοσιακά  δημητριακά   παράγουν   το  1/5   της  παραγωγής   των  υβριδίων ) .

#  Τα  μαυρομάτικα    φασόλια  πήγαν  πολύ καλά  .   Έδειξαν  μια   αξιοθαύμαστη   αντοχή  στην  ξηρασία .

#  Τα  άσπρα   ρεπάνια   πήγαν  καλά  αλλά   θα  πρέπει   να  καταναλώνονται  νωρίς   ( μέχρι  τέλη  Μαίου  )  διότι   δεν  αντέχουν  πολύ    στην  ξηρασία  του  Ιουνίου .

 

Πειράματα    2015-2016 

Τον  Οκτώβριο   του  2015   σπείραμε  πάλι   τα  παραδοσιακά  σιτάρια .  Είχαν   γρήγορη  ανάπτυξη  .  Έβγαλαν  στάχυα   λίγο   αργότερα  απο  τα  υβρίδια  ( στα  χωράφια ) . Τον  Μάρτιο   του   2016    σπείραμε    ηλίανθους   ( απο   φυτώριο  ασωτερικού  χώρου   που  είχαμε    δημιουργήσει)  και  φασόλια  μαυρομάτικα . Οι  ηλίανθοι  είχαν   ικανοποιητική  ανάπτυξη . Οι  τελικές   μετρήσεις    θα  γίνουν  περί  τα  μέσα  Ιουνίου    2016  .

 Συμπεράσματα  : 

Αυτό  που  «ξέχασε»  η  Φύση  να  βάλει  μέσα  στο   πευκοδάσος   είναι  ο   άνθρωπος  ! Η  παρουσία  του  ανθρώπου  μέσα  στο  πευκοδάσος  (  ένα  άτομο  ανά  10  στρέμματα )  θα  δρούσε  ως  εξής  :

Ο  άνθρωπος   ιθα  έκοβε  τα  δένδρα  σε  μια  έκταση  ενός  στρέμματος   και  θα  δημιουργούσε  εκεί   σωρό  απο  πευκοβελόνες .  Επομένως  το  δάσος   θα  έχανε   τις  εύφλεκτες  ύλες  και  δεν  θα  κινδύνευε   απο  την  φωτιά .   Πάνω  στον  σωρό  ο  ένοικος   θα  καλλιεργούσε  την τροφή του.  Δεν  χρειάζονται  λιπάσματα  ( εάν  ο  ένοικος    ανακυκλώνει   τα  ούρα   και τα  περιττώματα )   και  ο  χούμος   έχει  μια  εξαιρετική    ικανότητα   προσρόφησης    βρόχινου  νερού  .

Η  βιοποικιλότητα  (  και  η  σταθερότητα )  του  οικοσυστήματος  θα   μεγάλωνε .  Αντί  να  υπάρχουν  μόνο  πεύκα  , θα  υπάρχει  μεγαλύτερη  ποικιλία   φυτών .  Οι επικλινείς   εκτάσεις  της  Ελλάδος  είναι σήμερα  εκτεθειμένες   στην  διάβρωση  ( όσο  καλλιεργούνται   με  αροτριαίες  καλλιέργειες ) .  Εάν  είχαν  πεύκα  δεν  θα  κινδύνευαν .

Κρίνουμε   οτι  οι   στόχοι  του  πειράματος   επετεύχθησαν   διότι  αποδείχθηκεω  οτι  κάποια  φυτά   βρίσκουν  το  ιδανικό   περιβάλλον  τους  μέσα  στον  χούμο   απο  πευκοβελόνες .

Η  προσωπική  ενασχόληση  των  μαθητών   στο  πειραματικό  πεδίο   ήταν  η  πρακτική  που  ακολουθήσαμε  .  Αναμφίβολα  πρόκειται  για  μια   εξαιρετική  διδακτική  πρακτική .