ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ

ΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ  ΕΚΘΕΣΗ   ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

«ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΕΣ  ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ»

   

     ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΙΚΗ   ΤΟΥ  ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ 

 

Η  Ελλάδα    είναι  το  φυσικό  περιβάλλον  του  πεύκου.  Φυτρώνει  σε  πολλές   περιοχές    και  είναι  απόλυτα    προσαρμοσμένο   στο  μεσογειακό  κλίμα.   Ένα   προβληματικό  προϊόν  του  πεύκου  είναι  οι   νεκρές  πευκοβελόνες.  Σχηματίζουν  παχιά  στρώματα    μέσα  στα  πευκοδάση   και  τα  κάνουν  ευάλωτα  στις  πυρκαγιές.  Άλλες  χώρες   ξοδεύουν  χρήμα  για  να  κάψουν  τις  πευκοβελόνες  (και για  να  προστατέψουν έτσι  το  δάσος).

Εδώ  φαίνεται  σαν  η  Φύση  να  «ξέχασε»  κάποιο   συστατικό     που  θα  έκανε  το   πευκοδάσος    άτρωτο.

Οι  πευκοβελόνες    είναι  μια   πολύ  καλή  αποθήκη   ενέργειας   και θρεπτικών    υλικών.  Ο  ρυθμός    βιοαποικοδόμησης    όμως  είναι  πολύ   αργός  και  αργούν  να  μετατραπούν  σε  χούμ.

Πώς  θα  μπορούσαμε  να  επιταχύνουμε  την  διαδικασία  χουμοποίησης;

Πώς  θα  μπορούσαμε   να  καλλιεργήσουμε     εδώδιμα  φυτά  μέσα  σε  αυτόν  τον  χούμο;

Αυτά  τα  δύο ερωτήματα    προσπαθήσαμε   να  απαντήσουμε.

Κατ΄ αρχάς     συγκεντρώσαμε  τις    πευκοβελόνες    σε   σωρούς.  Επειδή  η  υγρασία  διατηρείται   περισσότερο  μέσα  στον  σωρό,  η  χουμοποίηση   γίνεται  γρήγορα. Πάνω    σον  σωρό  ρίξαμε   σπόρους   φυτών   σε  δύο  φάσεις:   Φθινόπωρο  2014    και  Άνοιξη  2015.

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 2014:  Τα  κρεμμύδια   απέτυχαν.

Τα  σκόρδα   και  τα  κουκιά   επιβιώνουν  μετά  βίας.

Το  σιτάρι    αποτυγχάνει.  Εάν  όμως  ανάμεσα  στις  πευκοβελόνες   παρεμβάλλεται  στρώμα  (10  εκατοστά  πάχος)   άλλου  φυτικού  υλικού  (κουρέματα  από  γκαζόν)  το  σιτάρι   αναπτύσσεται  θεαματικά.

ΑΝΟΙΞΗ 2015:   Ρεπανάκια,  κάποιο   ψυχανθές  και    μια  ποικιλία  φασολιού  αναπτύσσονται  θεαματικά   αρκεί  να  παρεμβάλλεται  μια  στρώση  από   κουρέματα  γκαζόν. Ντομάτες, πατάτες, κολοκύθια  και   παραδοσιακό  καλαμπόκι   δείχνουν  καλούς  ρυθμούς  ανάπτυξης.

Καρότα,  λινάρι,  μαρούλια, ρόκα  απέτυχαν.

 

Η  χρονιά  είχε  αρκετές   βροχές  που  διευκόλυναν  την  χουμοποίηση   και  την  επέκταση  του  ριζικού  συστήματος  των  φυτών.

Οριστική   εκτίμηση  της  κατάστασης  (και  μετρήσεις)   θα  γίνουν   στα  τέλη  Ιουνίου – αρχές  Ιουλίου.

Συμπεράσματα:  Αυτό  που   «ξέχασε»  η  Φύση  να  βάλει  μέσα  στο  δάσος   είναι  ο  Άνθρωπος!   Η  παρουσία  του  ανθρώπου  μέσα  στο  πευκοδάσος  (ένα  άτομο  ανά  10   στρέμματα)   θα  δρούσε  ως  εξής:

Ο  άνθρωπος   θα   έκοβε  τα   δένδρα  σε  μια  έκταση    ενός  στρέμματος   και  θα  δημιουργούσε  εκεί   έναν  σωρό  από  πευκοβελόνες.  Επομένως  το  δάσος  θα  έχανε  τις  εύφλεκτες  πευκοβελόνες  και  δεν  θα  κινδύνευε  από  την  φωτιά. Πάνω στον  σωρό   ο  ένοικος  θα  καλλιεργούσε  την  τροφή  του. Δεν  χρειάζονται   λιπάσματα  και  ο  χούμος  έχει  μια  εξαιρετική   ικανότητα   προσρόφησης   βρόχινου  νερού.  Η  βιοποικιλότητα  (και  η  σταθερότητα)  του  οικοσυστήματος   θα μεγάλωνε.  Αντί  να  υπάρχουν  μόνο  πεύκα,  θα  υπάρχει    μεγαλύτερη   ποικιλία   φυτών.  Οι  επικλινείς    εκτάσεις  της  Ελλάδος   σήμερα  είναι   εκτεθειμένες   στην  διάβρωση       (όσο  καλλιεργούνται  με   αροτριείς    καλλιέργειες).  Εάν  είχαν  πεύκα  θα   ήταν  προστατευμένες  από  την  διάβρωση.

Κρίνουμε  οτι  οι  στόχοι    του  πειράματος   επετεύχθησαν  διότι  αποδείχθηκε  οτι   κάποια  φυτά   βρίσκουν  το  ιδανικό  περιβάλλον  τους   μέσα στον  χούμο  από  πευκοβελόνες.

Η  προσωπική  ενασχόληση  των  μαθητών  στο  πειραματικό    πεδίο   ήταν  η  πρακτική  που  ακολουθήσαμε. Αναμφίβολα  πρόκειται  για  μία  εξαιρετική   διδακτική πρακτική.